فرا رسیدن ماه محرم را به عزادارن راستینش تسلیت عرض میکنم

ماه خون ماه اشک ماه ماتم شد ، بر دل فاطمه داغ عالم شد . فرا رسیدن ماه محرم را به عزادارن راستینش تسلیت عرض میکنم.

یا حسین مظلوم چقدر بزرگوار وبخشنده ای تو جان و مال و اهل و عیالت را فدا کردی تا شیعه ات اکنون احساس غرور بکند.
هرچند ما همه ماتم زده و عذا دار امام حسین هستیم،اما در این ماه یه حس عجیبی به انسان دست میده.افسرده ترین افراد هم در این ماه حس خوبی دارند،نمی خواهم بگوییم شاد هستند ولی یه جوری احساس غرور ، آزادگی ،عزت ، سربلندی به انسان دست میده که نتیجه اش خرسندی و سبکبالی میاره .بااینکه در این ماه جشنها و شادی ها تعطیل می شوند ولی اغلب مردم برای فرارسیدن آن روز شماری می کنند .مردم در تماشای دسته های عزاداری و شبیه خوانی چشمانی اشکبار اما شور و شوق فراوانی دارند و هیچکس افسرده نیست و این شوق به بی تفاوتی به ماتم حسینی دلالت نمی کند بلکه ناشی از همان احساس غروری است که به خاطر زیر بار ذلت نرفتن مولایمان حاصل شده است و این است عصاره مکتب عاشورا و به نظرم این حس خوب علیرغم عزای حسینی از معجزات و کرامات سیدالشهدا (ع) است.

شب مرا از چشم هایت چیده است/ دست هایت را کسی دزدیده است

دوباره نیمه شب است و خودت که می دانی

من و خیال تو و این سکوت طولانی

گرفته جای سرانگشت مهربانت را

دو رود جاری اشک از نگاه بارانی

شب است و بغض من و وحشت از نیامدنت

هزار فکر محال و خیال شیطانی

که زیر گوش دلم هی مدام می خوانند

کسی گرفته دلت را... کسی که پنهانی...

کسی که زل زده ای جای من به چشمانش 

کسی که در شب چشمت گرفته مهمانی

گرفته دست تو را و گمان کنم داری

برای او غزل عاشقانه می خوانی

گمان کنم که به چشمش ستاره می بخشی...

که گرچه ماه منی، از شبم گریزانی...

خدا نکرده اگر عاشقش... زبانم لال!

مگر تو عاشق من...؟ هه... چه عشق ارزانی!

بدون تو چه کسی پس... مرا که بانویت ...

که حال و روز مرا... نه! تو هم نمی دانی...

خدا کند که همین لحظه پشت در باشی

نگو که پای دلش...نه! بگو نمی مانی!

شب است و مثل من از دست تو نمی گذرد

شبی که بی من و غم های من، تو خندانی