دلم کسی را میخواهد،کسی که از جنس خودم باشد

دلم کسی را میخواهد،کسی که از جنس خودم باشد
دلش شیشه ای...گونه هایش بارانی...دستانش کمی سرد
نگاهش ستاره باران باشد
دلم یک ساده دل می خواهد
بیاید با هم برویم...نمیخواهم فرهاد باشد،کوه بتراشد
نمیخواهم مجنون باشد،سر به بیابان بگذارد
میخواهم گاهی دردم را درمان باشد
شاهزاده سوار بر اسب سفید نمیخواهم
غریب آشنایی میخواهم بیاید با پای پیاده
قلبش در دستش باشد..چشمانش پر از باران باشد
کلبه کوچک را دوست دارم اگر این کلبه در قلب او باشد

ترسم آخر ز غم عشق تو دیوانه شوم

ترسم آخر ز غم عشق تو دیوانه شوم / بیخود از خود شوم و راهی میخانه شوم

 آنقدر باده بنوشم که شوم مست و خراب / نه دگر دوست شناسم نه دگر جام شراب.

من زاده ی تنهایی ام!

من زاده ی تنهایی ام

در شعر من چرخی بزن ای هد هد دیوانه ام

یاری کن اینک قلب را ای مستی بی باد ه ام

ما را به دریای جنون گه می کشی گه میروی

با من نکن ای جان من ! تو شمع ومن پروانه ام

در وادی بی صبر خویش هم تاز من زین مرگ باش

افسرده تر از من نگو ،دیدی ولی زندانی ام!

آخر شبی از درد خویش فکری کنم بر مرگ خویش!

خود را می آویزم به دار درمانده و شیدایی ام!

رفتی فلک بر کار خویش از یاد بردی یار خویش

دستی به دل داری و من ابری به دل  بارنی ام

همصحبت دیوان شدی ای وای بر دنیای خویش

مردی کن و ما را ببخش همصحبتی پنهانی ام!

با ما نکردی تو جفا کشتی مرا تو در خفا

زین رسم را با خود ببر من زاده ی تنهایی ام!

بیزارم ولی دوستت دارم

دیگر از هر چه هست ، بیزارم 

مثـل ابر بـهار می بـــارم

برو ای انکه بعد از دیدارت 
گره افتاده در هـمـه کــارم

پدرم با نگاه خود میگفت 
لایـق لای جــرز دیــــوارم

مادرم مدتیست می گرید 
چون گـمان میکند که تـب دارم

دیگر این روزها خودم دارد 
بــاورم میــشود که بیــمــارم

یک نفر گفت خوب خواهم شد 
بـه فراموشیــت که بسپــارم

گفتم ای عشق اگر بعد از این 
بــدهـی مـثــل قبــل ازارم

به تمامی حرمتت سوگند 
روی قلبــت گلـوله می کــارم

به تو هر چند سخت مدیونم 

بـه خــودم بیشتر بـدهکــارم

هرچه بر من گذشت، حقم بود 
من از ایـن بیشتـر ســزاوارم

تو گناهی نداری ای زیبا 
مرگ بر من که دوستــت دارم